အဆံုးမဲ ့ ခရီးၾကမ္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတိမ္စိုင္ေတြ သယ္ေဆာင္
ဒီေတာင္ရိုးေက်ာ္ရင္
ေမာင္ တိုးေပ်ာ္ဖို ့
အျမဲမဆံုး
ၾကယ္စင္မႈန္းတဲ ့ ေရြဘံုနန္း
မာယာစင္တဲ ့ လြင္ျပင္
အၾကင္နာေတြနဲ ့ အလကၤာ သီဖို ့
မာန္ေတြတင္း အားေတြခဲရင္း
ေလထုၾကီးတခုလံုးကို ထမ္းပိုးရင္း
ေလွ်ာက္ရင္း တက္ရင္း
အေ၀းက ေရြနန္းကိုၾကည္ ့ရင္း….
……………………
…………………….
ေတာင္တက္မိုးေတြ ညိဳေတာ့
ရိုးမ ငိုပီေလ.
ရာမ ၂၅ အၾကံေပး…တီး
No comments:
Post a Comment